Тексты песен   >   А > Абай Кунанбаев > Слова Назидания 1

Абай Кунанбаев - Слова Назидания 1 - текст песни, слова, перевод, видео

Исполнитель: Абай Кунанбаев

Название песни: Слова Назидания 1

Дата добавления: 28.11.2023 | 22:20:02

Просмотров: 3

0 - текст верный

0 - текст неверный

Ознакомьтесь с текстом песни Абай Кунанбаев - Слова Назидания 1

Бұл жасқа келгенше жақсы өткіздік пе, жаман өткіздік пе, әйтеуір бірталай өмірімізді өткіздік: алыстық, жұлыстық, айтыстық, тартыстық - әурешілікті көре-көре келдік. Енді жер ортасы жасқа келдік: қажыдық, жалықтық; қылып жүрген ісіміздің баянсызын, байлаусызын көрдік, бәрі қоршылық екенін білдік. Ал, енді қалған өмірімізді қайтіп, не қылып өткіземіз? Соны таба алмай өзім де қайранмын.
До тех пор, пока мы не достигли этого возраста, хорошо мы его провели или нет, мы прожили свою жизнь одинаково: расстояния, ссоры, споры, ссоры – мы увидели беду. Теперь мы достигли среднего возраста: странствование, скука; Мы видели бессмысленность того, что делаем, мы знали, что все представляет собой угрозу. И что теперь мы будем делать с остальной частью нашей жизни? Я удивлен, что не могу его найти.
Ел бағу? Жоқ, елге бағым жоқ. Бағусыз дертке ұшырайын деген кісі бақпаса, не албыртқан, көңілі басылмаған жастар бағамын демесе, бізді құдай сақтасын!
Заботиться о стране? Нет, мне плевать на страну. Спаси нас Бог, если человеку, который хочет заболеть без присмотра, все равно, или если молодые люди, которые отвлечены и разочарованы, не заботятся!
Мал бағу? Жоқ, баға алмаймын. Балалар өздеріне керегінше өздері бағар. Енді қартайғанда қызығын өзің түгел көре алмайтұғын, ұры, залым, тілемсектердің азығын бағып беремін деп, қалған аз ғана өмірімді қор қылар жайым жоқ.
Выпас скота? Нет, я не получаю оценок. Пусть дети делают столько, сколько им нужно. Теперь, когда я состарюсь, у меня нет причин тратить свою маленькую оставшуюся жизнь на кормление воров, угнетателей и алчных людей, которые не видят всего этого удовольствия.
Ғылым бағу? Жоқ, ғылым бағарға да ғылым сөзін сөйлесер адам жоқ. Білгеніңді кімге үйретерсің, білмегеніңді кімнен сұрарсың? Елсіз-күнсізде кездемені жайып салып, қолына кезін алып отырғанның не пайдасы бар? Мұңдасып шер тарқатысар кісі болмаған соң, ғылым өзі - бір тез қартайтатұғын күйік.
Забота о науке? Нет, никто не может сказать слово науки даже учёному. Кого вы научите тому, что знаете, у кого спросите о том, чего не знаете? Какой смысл расстилать ткань и проводить время на солнце? Когда не на кого жаловаться, сама наука — это ожог, от которого быстро стареешь.
Софылық қылып, дін бағу? Жоқ, ол да болмайды, оған да тыныштық керек. Не көңілде, не көрген күніңде бір тыныштық жоқ, осы елге, осы жерде не қылған софылық?
Быть софистом и практиковать религию? Нет, он тоже не будет, ему тоже нужен мир. В вашем уме нет покоя, и в тот день, когда вы это увидели, что сделал софист с этой страной и здесь?
Балаларды бағу? Жоқ, баға алмаймын. Бағар едім, қалайша бағудың мәнісін де білмеймін, не болсын деп бағам, қай елге қосайын, қай харекетке қосайын? Балаларымның өзіне ілгері өмірінің, білімінің пайдасын тыныштықпенен керерлік орын тапқаным жоқ, қайда бар, не қыл дерімді біле алмай отырмын, не бол деп бағам? Оны да ермек қыла алмадым.
Забота о детях? Нет, я не получаю оценок. Я хотел бы помочь, я даже не знаю смысла, как помочь, я не знаю, что делать, к какой стране мне присоединиться, к какому движению мне присоединиться? Я не нашла места, где мои дети могли бы получить пользу от своей продвинутой жизни и образования, я не знаю, куда идти, что делать. Я тоже не мог сделать это весело.
Ақыры ойладым: осы ойыма келген нәрселерді қағазға жаза берейін, ақ қағаз бен қара сияны ермек қылайын, кімде-кім ішінен керекті сөз тапса, жазып алсын, я оқысын, керегі жоқ десе, өз сөзім өзімдікі дедім де, ақыры осыған байладым, енді мұнан басқа ешбір жұмысым жоқ.
Наконец я подумал: давайте я напишу на бумаге те вещи, которые пришли мне в голову, пусть белая бумага и черные чернила будут веселыми, если кто-то найдет в ней нужные слова, запишите их или прочитайте, если им это не нужно, Я сказал, что мои слова мои, и в конце концов я привязал это к этому, и теперь больше ничего.У меня нет никакой работы.
Смотрите так же

Абай Кунанбаев - Слова Назидания 09

Абай Кунанбаев - Слова Назидания 37

Абай Кунанбаев - Слова Назидания 15

Абай Кунанбаев - Слова Назидания 32

Абай Кунанбаев - Слова Назидания 20

Все тексты Абай Кунанбаев >>>