Тексты песен   >   Э > Эмир Камалиев > Сарбай hэм Вальдемар

Эмир Камалиев - Сарбай hэм Вальдемар - текст песни, слова, перевод, видео

Исполнитель: Эмир Камалиев

Название песни: Сарбай hэм Вальдемар

Дата добавления: 22.01.2024 | 14:50:07

Просмотров: 2

0 - текст верный

0 - текст неверный

Ознакомьтесь с текстом песни Эмир Камалиев - Сарбай hэм Вальдемар

Җәйге авыл кичкә кергән иде.
В дачном поселке был вечер.
Как раз көтү кайткан чагында,
Как только стадо вернулось,
Әлсерәгән хайваннарны куып,
Преследование слабых животных
Иномарка керде авылга.
В село въехала иномарка.


Кабинадан кара кеше күреп
Видеть чернокожего мужчину из хижины
Коты алынган нәсел үгезе,
Чистокровный бык,
Яман үкереп, кире кырга чапты,
Зло крича, он нанес ответный удар.
Селки-селки очлы мөгезен.
Заостренный рог.


Көтү каршыларга чыккан халык
Ожидание протеста толпы
Карап алды кемнәр икәнен:
Посмотрите, кто:
Эт тотканы - Бәдриҗамал кызы,
Та, что держит собаку, — дочь Бадриджамала.
Рульдәгесе - шуның кияве.
У руля стоит ее муж.


Имеш-мимеш күптән йөри иде:
Слухи ходили уже давно:
Янә Бәдриҗамал кызы Рөкыя
И Рукия, дочь Бадриджамала
Гарәпкәме, йеменгамы чыккан,
арабский или йеменский
Ну, ниндидер кара төркигә.
Ну, какому-то черному индюку.


Шактый бәхәсләште авыл халкы:
Жители деревни яростно спорили:
Кайсы Рөкыяне яклады,
Кто защитил Рукию
Икенчеләр, киресенчә, сүгеп,
Другие же проклинают
Нинди генә исем тапмады.
Не удалось найти ни одного имени.


“Әбәү, җаныем! Ул кара нәрсәнең
"О, Боже! Это черная вещь
Ничек ятмак кирәк янына!
Как спать!
Лучше урыска чыксын иде инде,
Я бы лучше поехал в Россию.
Я чувашка шунда, марига!”
Вот так, Мэри!»


Каршы яклар үзләренчә сөйли:
Противоположности говорят сами за себя:
“Ну что гарәп? Зато сөннәтле!
«Что такое араб? Но обрезанный!
Постоянно комган белән йөри,
Постоянно ходит по песку,
Уважает безнең милләтне!”
Уважайте нашу нацию!»


Һәм, гомумән, Бәдриҗамал кызы
И вообще дочь Бадриджамала
Бик бай яши икән тегендә.
Он живет очень богато.
Тансык кына ашап ята имеш
Говорят, Тансык только ест и спит.
Хөрмә агачлары төбендә.
Под пальмами.


Ул арада иномарка джип,
А тем временем иномарка, джип,
Үз артыннан тузан күтәреп,
поднимая пыль позади себя
Бәдриҗамал карчык капкасына
Бадриджамал к воротам совы
Барып басты тәмам терәлеп.
Он пошел и встал.


Капка астыннан өреп торган Сарбай,
Сарбай лает из-под двери,
Ялгыш телен тешләп, бичара,
Прикусив не тот язык, бедняга,
Чиный-чиный тизрәк кереп качты
Чини-чини ворвалась и убежала
Ачык калган иске мунчага.
Старая ванна на открытом воздухе.


Машинадан башта гарәп төште.
Первым из машины вышел араб.
Каралыкка кара, зараза!
Посмотри на черноту, зараза!
Но әдәпле, джентльмен инде:
Но вежливо, джентльмен:
Хатынына булыша сразу.
Он сразу же помогает жене.


Йөгереп барып джип ишеген ачты,
Он подбежал и открыл дверь джипа.
Кулларыннан тотып төшерә.
Хватает его за руки и тянет вниз.
Рөкыяга берни күтәртмәде.
Рукия ничего не подняла.
Ну, культура икән кешедә!
Ну культура в человеке!


Ә соңыннан икәүләшеп бергә
А потом они вместе поженились
Кабинадан нидер алдылар,
Они взяли что-то из хижины.
Бик сак кына җиргә төшерделәр.
Они очень осторожно опустили его на землю.
Бу этләре иде - Вальдемар.
Это был их пес - Вальдемар.


Машинадан төшкән эт турында
О собаке, которая вышла из машины
Аз булыр, ничек әйтсәм дә.
Это будет мало, как бы я это ни говорил.
Күз алдына китерәсезме:
Можешь представить:
Ален Делон, этләр принцы - шаһзадә!
Ален Делон, принц собак есть принц!


Кайткан кунакларны өйгә кертеп,
Приглашаем вернувшихся гостей в дом
Шунда гына калдырып китәмен.
Я просто оставляю это.
Миңа кешеләр бүтән кирәк түгел:
Мне больше не нужны люди:
Алар үз рольләрен үтәде.
Они выполнили свою роль.


Чәй эчүләр, кунакка йөрүләр,
Чаепития, прогулки,
Фәлән-төгән - бар да ерунда!
Повсюду такое-то!
Мине моннан башка да беләсез,
Ты знаешь меня больше, чем это
Минем сүзем - этләр турында!
Я говорю о собаках!


Димәк болай: кунакка кайткан эт
Вот так: собака, которая возвращается к гостю
Ул кич беркая да чыкмады.
В тот вечер он не вышел.
Юлда кайтып күңеле болганганга,
На обратном пути ему было скучно.
Сөт тә эчми ятып йоклады.
Он спал, не запивая молоком.


Ә Бәдриҗамал эте Сарбай,
И собака Бадриджамала Сарбай,
Арт тәпигә басып, сузылып,
Лягте на спину и потянитесь.
Тәрәз аша озак карап торды,
Он долго смотрел в окно,
Йоклап яткан эткә кызыгып.
Интересно о спящей собаке.


Шулай итеп, төн дә үтеп китте,
И вот прошла ночь,
Кояш чыкты, сыер саудылар.
Взошло солнце, коров подоили.
Инде көтү куып кайтты Сарбай.
Сарбай уже вернулся за стадом.
Һаман йоклый безнең Вальдемар.
Аман спит наш Вальдемар.


Һәм, ниһаять, торды кунагыбыз.
И вот, наконец, наш гость встал.
Ашап, тамак ялгап алды да,
После еды он прочистил горло.
Күкрәк тулы медалларын асып,
Сундук полный медалей
Чыгып китте ишек алдына.
Он вышел к входной двери.


Шулай итеп, Сарбай һәм Вальдемар
Итак Сарбай и Вальдемар
Очраштылар капка төбендә.
Они встретились у ворот.
Иснәш-ялаш китте, танышулар,
Прошли времена свиданий,
Сәламләшү этләр телендә.
Приветствие на собачьем языке.


- Нихәл, брат? Төкле аягың белән!
- Как дела брат? Своими волосатыми ногами!
Мин местный эт - Сарбай буламын.
Я местный пес Сарбай.
Шушы ишегалды хоҗаины.
Шуши – хозяин двора.
Вообще авторитет урамның.
В общем, авторитет ул.


Шуңа күрә беркемнән дә курыкма,
Так что не бойтесь никого.
Син бит, туган, минем кунагым!
Ты, дорогой, мой гость!
Сыртыңнан бер бөртек йоның
Шерсть снаружи