Тукай шигыре - Пар ат - текст песни, слова, перевод, видео

Исполнитель: Тукай шигыре

Название песни: Пар ат

Дата добавления: 20.05.2022 | 15:38:02

Просмотров: 68

0 - текст верный

0 - текст неверный

Ознакомьтесь с текстом песни Тукай шигыре - Пар ат

Җиктереп пар ат, Казанга туп-туры киттем карап,
Джикпип -пара, глядя прямо в Казань,
Чаптыра атларны кучер суккалап та тарткалап.
Чафтариу затягивает лошадей, чтобы ударить лошадей.
Кич иде, шатлык белән нурлар чәчеп ай ялтырый,
Вечер был, и лучи и лучи сверкают лунную блеск,
Искән әкрен җил белән яфрак, агачлар калтырый.
Встряхивают медленным ветром, деревья дрожат с медленным ветром.
Һәр тараф тын. Уй миңа тик әллә ни җырлый, укый;
Повсюду. Мысли, я, просто пой, читаю мне;
Нәрсәдәндер күз эленгән һәм тәмам баскан йокы.
Сплю и закончил спать и закончил.
Бер заман ачсам күзем, бер төрле яп-ят кыр күрәм;
Я вижу зрелище, если я открываю время, одно из разных полей в форме;
Аһ, бу нинди айрылу? Гомремдә бер тапкыр күрәм.
Ах, какой это месяц? Я вижу однажды в доме.
Сау бул инде, хуш, бәхил бул, и минем туган җирем,
Пока, хорошо, благослови тебя, и я мой родной город,
Мин болай, шулай итәм, дип, төрле уй корган җирем.
Я место, где я в разных мыслях, что делаю это.
Хуш, гомер иткән шәһәр! инде еракта калдыгыз;
Тихо, город, который жил! уже ушел далеко;
Аһ, таныш йортлар, тәмам күздән дә сез югалдыгыз.
Охота, знакомые дома, и с конца вы потерялись.
Эч поша, яна йөрәк хәсрәт эчендә, уйда мин;
Dusch Poch, Юна Сердце внутри грусти, в уме;
Ичмасам, иптәш тә юк ич, тик икәү без: уй да мин.
Если я не пью, нет партнера, мы только два: мысль.
Аһ, гөнаһым шомлыгы, бу кучеры бик тын тагын,
Ах, мой грех, этот Кучер очень тихо,
Җырламыйдыр бер матурның балдагын я калфагын!
Не может петь для одного красивого - это капюшон или ненависть!
Әллә нәрсәм юк кеби, бер нәрсә юк, бер нәрсә ким;
Или нет столько, сколько у меня нет ничего, как одно;
Бар да бар, тик юк туганнар, мин ятим монда, ятим.
Нет ничего родственников, я здесь осиротел.
Монда бар да ят миңа: бу Миңгали, Бикмулла кем?
Я собираюсь лежать здесь: кто такой Мисгали, Бакмулла?
Бикмөхәммәт, Биктимер – берсен дә белмим, әллә кем!
Bikmohammat, Bakmyu - я не знаю ничего и кого!
Сездән айрылып, туганнар, – җайсыз, уңайсыз тору;
Братья и родственники вас »неудобно, неудобно;
Бу тору, әйтергә мөмкиндер, кояш, айсыз тору.
Можно стоять, можно сказать, что солнце, безлунное.
Шундый уйлар берлә таштай катты-китте башларым;
Такие мысли только начинают уходить и уходят с камня;
Чишмә төсле, ихтыярсыз акты-китте яшьләрем.
Весна окрашена, мои беззаботные действия.
Бер тавыш килде колакка, яңгырады бер заман:
Один звук пришел на ухо, прозвучал одним напряжением:
"Тор, шәкерт! Җиттек Казанга, алдыбызда бит Казан".
«Телец, ученик! Мы достигли Казани и перед Казанином».
Бу тавыш бик ачты күңлем, шатлыгымнан җан яна;
Этот звук открылся так сильно, сжигая душу от моей радости;
"Әйдә чап, кучер, Казанга! Атларың ку: на! на-на!"
"Давайте поймаем, Кучер, Казани! Лошади Ку: ВКЛ!"
Әйтә иртәнге намазга бик матур, моңлы азан;
Сказать утренней молитве такая милая, грешная азан;
И Казан! Дәртле Казан! Моңлы Казан! Нурлы Казан!
И Казань! Страстный Казань! Оплакивал Казань! Вращая Казан!
Мондадыр безнең бабайлар түрләре, почмаклары;
Где чиновники нашего дедушки, углы;
Мондадыр дәртле күңелнең хурлары, оҗмахлары.
В этой области унизители, рай.
Монда хикмәт, мәгърифәт* һәм монда Гыйрфан*, монда нур;
Здесь мудрость, просветление * и где это Giorfan *, свет здесь;
Монда минем нечкә билем, җәннәтем һәм монда хур...
Вот моя тонкая талия, моя тонкая принадлежность, и вот глазурь ...